پارگی زودرس کیسه آب: علائم، علل و مراقبت‌های ضروری

پارگی زودرس کیسه آب به پاره شدن کیسه آمنیوتیک قبل از شروع دردهای زایمانی گفته می‌شود. این اتفاق اگر قبل از 37 هفتگی بارداری رخ دهد، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، زیرا تولد نوزاد قبل از 37 هفته می‌تواند با عوارضی همچون مشکلات تنفسی و دیگر عوارض زودرس همراه باشد. همچنین، پارگی کیسه آب ممکن است منجر به عفونت‌های مادر شود.

• شایع‌ترین علامت پارگی کیسه آب، خروج ناگهانی مایع شفاف یا زرد کم‌رنگ از واژن است که ممکن است به صورت متناوب نیز رخ دهد. این مایع شباهت زیادی به ادرار دارد و به صورت ترشحاتی مداوم از واژن دیده می‌شود.

علل پارگی زودرس کیسه آب: در بیشتر موارد، علت پارگی زودرس کیسه آب مشخص نیست، اما عوامل زیر احتمال وقوع آن را افزایش می‌دهند:

1. سابقه پارگی زودرس کیسه آب در بارداری‌های قبلی
2. سابقه زایمان زودرس در بارداری‌های قبلی
3. وجود عفونت در واژن یا رحم
4. خونریزی واژینال
5. استعمال دخانیات

تشخیص پارگی کیسه آب: برای تشخیص پارگی کیسه آب، پزشک دهانه رحم را معاینه می‌کند و در صورت نیاز، از ترشحات واژن نمونه‌برداری کرده و آزمایش‌های لازم را انجام می‌دهد. سونوگرافی نیز ممکن است برای بررسی دقیق‌تر درخواست شود.

مراقبت‌های ضروری برای مادران با پارگی کیسه آب: تمامی خانم‌های باردار با پارگی کیسه آب تا زمان زایمان باید در بیمارستان بستری باشند و درمان‌های لازم را دریافت کنند. این درمان‌ها شامل تزریق آمپول کورتون برای تسریع تکامل ریه‌های جنین و آنتی‌بیوتیک برای پیشگیری از عفونت است. اگر مادر به صورت خودبه‌خود وارد فاز زایمانی نشود و نشانه‌ای از عفونت نیز وجود نداشته باشد، می‌توان تا 34 الی 36 هفته صبر کرد و سپس زایمان را برنامه‌ریزی کرد.